Η αναφορά στην πραγματικότητα με την συνακόλουθη αλήθεια είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο γεγονός. Η σπανιότητα οφείλεται στο ότι, πρώτον είναι αντιστρόφως ανάλογη της ευπώλησης των ιδεών, αλλά κυρίως διότι δημιουργεί συναισθηματικά ζητήματα. Θέτοντας σε προτεραιότητα την λογική και εξετάζοντας την συκιά μπορούμε να δούμε το ιστορικό είδωλο του χθες και του αύριο άνευ κάποιας παραμόρφωσης, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν υπάρχει δυσλειτουργία. Η αντίληψη της ηχητικής διαφοράς του σήκω με το σύκο είναι μια ελάχιστη αλλά κατά περίπτωση προϋπόθεση κατανόησης δια το "Άπιστον". Η αναλήθεια είναι πάντοτε ισχυρή, διότι η μεν σκάφη είναι πάντα σκάφη και δυνατόν να (δια)φημίζεται και ως θεϊκή η Ελληνικής ποιότητας, αλλά το σύκο δεν είναι πάντα σύκο...

(Ο συγγραφέας)